آيتالله منتظري شب گذشته در قم دار فاني را وداع گفت. ما در ميان شخصيتهاي انقلابي و فعالان سياسي و اجتماعي و ديني قبل و بعد از انقلاب مظلومان زيادي ديدهايم و يا به اين صفت شنيدهايم اما به جرأت ميتوان گفت مظلوم واقعي در اين ميان آيتالله منتظري بود و هست. او هم از پيروان و شاگردانش ظلم ديد و هم از رهبران و استاداناش. او هم مغضوب نظام قبل از انقلاب بود و هم نظام بعد از انقلاب. او از نظام طاغوت شكنجه جسمي ديد و از نظامي كه نظريهپرازش بود شكنجه روحي و حصر خانگي و حبس حوزوي. عدهاي يا از روي جهالت، يا از روي قدرتطلبي و يا از روي ترس، اصولگرائي او بر سر ارزشهاي ديني، اسلامي و انقلابي را سادهلوحي و بيسياستي ناميدند و اينك چوب آن خطاها و اشتباهات فاحش را دريافت ميدارند. او در اوج قدرت و در حاليكه چند قدمي با تصاحب قدرت اول ايران فاصله نداشت عطاي آنرا به لقايش بخشيد و بر سر اصولي كه بدان پايبند بود ايستاد حتي اگر او را سادهلوح خطاب كنند، عكسهايش را زير دست و پا له نمايند و براي او خواستار مرگ شوند. او آنقدر صداقت داشت كه به اشتباهات خود درباره نظريه ولايتفقيه اعتراف كرد كاري كه كمتر مرجع تقليد و مجتهدي توان و جرأت آنرا دارد. روحش شاد!
۱۳۸۸ آذر ۲۹, یکشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۵ نظر:
انساني شجاع، حق گو و صادق بود
خدا رحمت كند!
گر چه "مرگ"طبیعت زندگی بشر است و گریزی از آن نیست اما اندوه و سوگ نیز در مرگ چنین انسانهایی در فطرت آدمی نهاد گردیده است.
شیخ حسینعلی منتظری پیرو مکتبی بود که در آن پروریده شد و نتوانست مثل خیلی ها خود را با اصول قدرت ماکیاولی تطبیق دهد و در حکومت بماند.
او ، فرزندان و نوه هایش در دو حکومت به زندان افتادند.خود جانباز و پدر شهید بود.هنوز کتاب ولایت فقیه او مهمترین مبنای فقهی این حکومت است.سالها قائم مقام امام خمینی بود اما....
و اکنون درگذشت.روانش شاد.
رحمت خداوند بر او باد. انصافاً كه حيف شد
در عجبم که چگونه بعضی از سیاسیون، از یک سو سنگ آیت الله خمینی را به سینه میزنند و از دیگر سو زیر علم آیت الله منتظری سینه می زنند و برای او اشک تمساح می ریزند، حال آنکه ایشان تنها صدای منتقد در زمان کشتار مخالفین به دستور آیت الله خمینی بود و آنها منتقد منتظری که چرا از ولی فقیه زمان انتقاد می کنی. آیا نباید ابتدا از آن سکوت توام با تائید برائت جویند؟ در میان آنها فقط عطاءالله مهاجرانی چنین کرده است.
ایت اله منتظری نمونه ای از روحانیت شجاع و متعهد بود کمتر کسی در موقعیت ایشان به اشتباه بودن بعضی از عملکرد های خود اعتراف میکند ایشان چند وقت پیش گفتند تائید و حمایت از اشغال سفارت امریکااشتباه بود و همچنین موضع گیری ایشان در سال 67 که منجر به عزل ایشان شد نشان از شجاعت بی نظیر این فقیه عالی مقام است.خدارحمتش کند
ارسال یک نظر