دیشب یکی از کانالهای تلویزیونی برنامه ای داشت با عنوان "سقوط یک شاه"، که در آن به بررسی تحولات ایران در دوران محمد رضا پهلوی پرداخته بود. در این برنامه نکات جالبی مطرح شد ولی یک نکته بیشتر از بقیه نظر بنده را به خود جلب کرد.
در نیمه اول دهه پنجاه شمسی که قیمت نفت از نزدیک 3 دلار به بیشتز از 10 دلار افزایش یافته و درآمدهای نفتی ایران چندین برابر قبل شده بود شاه ایران که سرمست از دلارهای بادآورده نفتی در رؤیای تبدیل شدن به چهارمین قدرت نظامی بزرگ دنیا بود و به عینه می دید که اروپائیها برای دیدار با او سر و دست می شکنند و رئیس جمهور آمریکا از او درخواست می کند که به ایالات متحده یاری رساند و دست آنها را بگیرد و تصور می کرد تمامی مردم ایران طرفدار او هستند و از تمام آنچه که در جامعه می گذرد آگاه است، در مصاحبه ای که با یکی از شبکه های تلویزیونی غربی داشت و در برنامه دیشب پخش شد با تکبر و غرور تمام و به اصطلاح با یک نگاه عاقل اندر سفیه و با اطمینان به گزارشگر آن شبکه چنین گفت:
"این دموکراسی که شما دنبال می کنید بی نظمی است، با این بی نظمی که بر کشورهای شما حاکم است و با این وضعیتی که پیش می روید سه چهار سال دیگر کشورهای شما فرو خواهد پاشید".
او با دیدن وضعیتی که در جهان حاکم بود و با تصور اینکه نظام و ساختاری که او ساخته، در حال تبدیل کردن ایران به یکی از قدرتهای نظامی و اقتصادی عمده جهان است به این توهم دچار شده بود که نظامی که او پادشاه آن است الگوی برتر دنیاست و لذا خود را در موقعیتی می دید که می تواند نقاط ضعف کشورهای بزرگ دنیا را به آنها گوشزد نماید و برای نجات آنها راه و چاه نشان دهد. او که ویژگی ممیزه حکومت خود را با غرب در دموکراسی و آزادی بیان آنها و حکومت فردی خود می دید ظاهراً به این نتیجه رسیده بود که دموکراسی غربیها مساوی با بی نظمی است و لابد دیکتاتوری او عین نظم و پیشرفت! اما دیدیم که این، نظام او بود که در نهایت فروپاشید و امروز سی سال هم از این فروپاشی گذشته است.
در نیمه اول دهه پنجاه شمسی که قیمت نفت از نزدیک 3 دلار به بیشتز از 10 دلار افزایش یافته و درآمدهای نفتی ایران چندین برابر قبل شده بود شاه ایران که سرمست از دلارهای بادآورده نفتی در رؤیای تبدیل شدن به چهارمین قدرت نظامی بزرگ دنیا بود و به عینه می دید که اروپائیها برای دیدار با او سر و دست می شکنند و رئیس جمهور آمریکا از او درخواست می کند که به ایالات متحده یاری رساند و دست آنها را بگیرد و تصور می کرد تمامی مردم ایران طرفدار او هستند و از تمام آنچه که در جامعه می گذرد آگاه است، در مصاحبه ای که با یکی از شبکه های تلویزیونی غربی داشت و در برنامه دیشب پخش شد با تکبر و غرور تمام و به اصطلاح با یک نگاه عاقل اندر سفیه و با اطمینان به گزارشگر آن شبکه چنین گفت:
"این دموکراسی که شما دنبال می کنید بی نظمی است، با این بی نظمی که بر کشورهای شما حاکم است و با این وضعیتی که پیش می روید سه چهار سال دیگر کشورهای شما فرو خواهد پاشید".
او با دیدن وضعیتی که در جهان حاکم بود و با تصور اینکه نظام و ساختاری که او ساخته، در حال تبدیل کردن ایران به یکی از قدرتهای نظامی و اقتصادی عمده جهان است به این توهم دچار شده بود که نظامی که او پادشاه آن است الگوی برتر دنیاست و لذا خود را در موقعیتی می دید که می تواند نقاط ضعف کشورهای بزرگ دنیا را به آنها گوشزد نماید و برای نجات آنها راه و چاه نشان دهد. او که ویژگی ممیزه حکومت خود را با غرب در دموکراسی و آزادی بیان آنها و حکومت فردی خود می دید ظاهراً به این نتیجه رسیده بود که دموکراسی غربیها مساوی با بی نظمی است و لابد دیکتاتوری او عین نظم و پیشرفت! اما دیدیم که این، نظام او بود که در نهایت فروپاشید و امروز سی سال هم از این فروپاشی گذشته است.
آیا بهتر نیست در تحلیل قدرت خود و ضعف دیگران کمی واقع بین باشیم؟
پستها
۳ نظر:
سلام آقای پدرام عزیز
از لینکی که آقای عبدی گذاشته بود اومدم اینجا. یاد اون روزهایی افتادم که تو سایت عباس عبدی همه با همدیگه می خوندیم و می نوشتیم.
دست مریزاد که این وبلاگ رو راه انداختید.
با سلام
به وبلاگ من هم سري بزنيد.با شعري به نام تصوير ترامه ي عباس عبدي آپ شده است.
با احترام
كبوتر ارشدي
separouk.persianblog.ir
جناب مهدی م، با سلام و تشکر از شما امیدوارم مطالب وبلاگ قابل استفاده و مفید باشد و بتوانیم چون همیشه از مطالب ارزشمند شماهم بهره مند شویم.
سرکار خانم ارشدی، با سلام وبلاگ خوبی راه اندازی کرده اید و با شعر زیبائی آنرا پرده برداری نموده اید امیدوارم موفق باشید. البته ظاهراً امکان اظهار نظر در وبلاگ شما میسر نیست لذا مجبور شدم مطالبم را در پاسخ به نظر شما همینجا ارائه کنم.
با احترام
ارسال یک نظر